Tüm Sevgililere ve Sevgililerini
Bekleyenlere…
Bil ki, sevgi makamı çok şerefli bir
makamdır.
Gene bil ki, sevgi, varoluşun aslı
demektir.
Muhyiddin Arabi
Haberci melekler, “Ruh”un yanına geldiklerinde onu selamladılar ve Baş Meleğin huzuruna çıkma müjdesini ona verdiler. “Ruh”, coşkuyla
parıldadı. İçindeki coşku arttıkça taşıdığı ve yaydığı ışık da arttı. Ruh,
haberci meleklerden birine “O “da geliyor değil mi?” diye sordu. Haberci
melek bu soruyu olumladı ve şimdi bu müjdeli haberi ona da birlikte götüreceklerini
söyledi.
Haberci melekler ve “Ruh”, diğer “Ruh“un yanına gittiklerinde o sanki onların
geleceğini biliyor gibi bekliyordu. Onların gelişini görünce coşkuyla
parıldadı. Ruh, Onu
görünce ne kadar şanslı olduğunu bir kez daha bildi ve Yaradan’a şükretti. “Öteki
Ruh “ da aynısını yaptı. İkisinden parlayan ışıklar birden etrafı
kapladı ve ikisini de içine alan büyük bir ışığa dönüştü.
Birbirlerini tanıyan ve birbirlerine
sevgiyle bağlı olan bu iki ruh un ışığını
gören diğer melekler coşku içinde bir melodi söylemeye başladılar. Çok sık
görülmeyen böylesi durumlarda söylenen bu tatlı melodi, yüksek sevgi birlikteliğini
kutsamak ve Yaradan’ı anıp şükretmek adına söylenirdi. Haberci melekler bu
melodiye katılmadılar, fakat bu iki ruhun önünde saygıyla eğilip yola devam
ettiler.
Haberci melekler refakatindeki iki ruh, her ruhun tekamüllerinin bir aşamasında
gelmek isteyecekleri ve üstlenecekleri görevlere göre BaşMeleklerden en az biri
tarafından görüşme ile onurlandırıldıkları semanın yüksek katlarından bir yere yükselerek
geldiler. Refakatçi melekler onları selamlayıp ayrılırken daha yüksek semalardan
hızla hareket ederek gelen ve yaklaştıkça büyüyüp semayı kaplayan muhteşem bir
Nur gördüler. Tek ışık bedendeki iki ruh, bu muhteşemliğin altında ne
yapacaklarını bilemediler. Dünya gözüyle bakılması mümkün olmayan bu Nurlu
ışığa minnet ve biraz da korkuyla bakıp Yaradanın ismini andılar. Sonra da
şükürlerini ard arda sıraladılar.
Muhteşem
güzellikteki ve görkemdeki bu Nur topluluğun başında koyu parlak mavi renkli
büyük bir Nur, arkasında da sayısız melek ordusu vardı. Baş Melek, bu iki ruhun
dayanabilmesi için ışığını ve gücünü azalttı ve onların yanına indi.