16 Haziran 2013 Pazar

ÖTE TARAFTA BAŞLAYAN BİR “YARIM” AŞK ÖYKÜSÜ (ÖYKÜM)


                                                                                        Tüm Sevgililere ve Sevgililerini Bekleyenlere…

                                                                           Bil ki, sevgi makamı çok şerefli bir makamdır.
               Gene bil ki, sevgi, varoluşun aslı demektir.

              Muhyiddin Arabi

        Haberci melekler, “Ruh”un yanına geldiklerinde onu selamladılar ve Baş Meleğin huzuruna çıkma müjdesini ona verdiler.  “Ruh”, coşkuyla parıldadı. İçindeki coşku arttıkça taşıdığı ve yaydığı ışık da arttı. Ruh, haberci meleklerden birine “O “da geliyor değil mi?” diye sordu. Haberci melek bu soruyu olumladı ve şimdi bu müjdeli haberi ona da birlikte götüreceklerini söyledi.

       Haberci melekler ve “Ruh”, diğer “Ruh“un yanına gittiklerinde o sanki onların geleceğini biliyor gibi bekliyordu. Onların gelişini görünce coşkuyla parıldadı. Ruh, Onu görünce ne kadar şanslı olduğunu bir kez daha bildi ve Yaradan’a şükretti. “Öteki Ruh “ da aynısını yaptı. İkisinden parlayan ışıklar birden etrafı kapladı ve ikisini de içine alan büyük bir ışığa dönüştü.

       Birbirlerini tanıyan ve birbirlerine sevgiyle bağlı olan bu iki ruh un ışığını gören diğer melekler coşku içinde bir melodi söylemeye başladılar. Çok sık görülmeyen böylesi durumlarda söylenen bu tatlı melodi, yüksek sevgi birlikteliğini kutsamak ve Yaradan’ı anıp şükretmek adına söylenirdi. Haberci melekler bu melodiye katılmadılar, fakat bu iki ruhun önünde saygıyla eğilip yola devam ettiler.

     Haberci melekler refakatindeki iki ruh, her ruhun tekamüllerinin bir aşamasında gelmek isteyecekleri ve üstlenecekleri görevlere göre BaşMeleklerden en az biri tarafından görüşme ile onurlandırıldıkları semanın yüksek katlarından bir yere yükselerek geldiler. Refakatçi melekler onları selamlayıp ayrılırken daha yüksek semalardan hızla hareket ederek gelen ve yaklaştıkça büyüyüp semayı kaplayan muhteşem bir Nur gördüler. Tek ışık bedendeki iki ruh, bu muhteşemliğin altında ne yapacaklarını bilemediler. Dünya gözüyle bakılması mümkün olmayan bu Nurlu ışığa minnet ve biraz da korkuyla bakıp Yaradanın ismini andılar. Sonra da şükürlerini ard arda sıraladılar.
      Muhteşem güzellikteki ve görkemdeki bu Nur topluluğun başında koyu parlak mavi renkli büyük bir Nur, arkasında da sayısız melek ordusu vardı. Baş Melek, bu iki ruhun dayanabilmesi için ışığını ve gücünü azalttı ve onların yanına indi.